Ja Was nauczę optymizmu, ja Was nauczę.
Optymizmu nauczę ja Was.
Was ja optymizmu nauczę, ja. Was.
Tak, ja, tak, optymizmu, Was ja nauczę ja nauczę ja nauczę ja nauczę ja.
Mamo, ale Ty dolej trochę żałoby do pomarańczowej świadomości narodowej w kolebce filozofii minojskiej w niedzielę.
Dajmimłodośćdajmimłodośćdajmimłododość.
(pojutrze)
Siapie, ten poemat jest tak piękny, że powinno się w szkołach pytać uczniów, co miał na myśli poeta.
środa, 16 września 2009
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz